برنامه امتحان نهایی سوم متوسطه خرداد 96

برنامه امتحان نهایی سوم متوسطه خرداد 96

تاریخ	سوم ریاضی	سوم تجربی	سوم انسانی
سه شنبه 2 خرداد	تعلیمات دینی و قرآن(3 )	تعلیمات دینی و قرآن(3 )	تعلیمات دینی و قرآن(3 )
پنج شنبه 4 خرداد	جبر و احتمال	ریاضی (3)	ادبیات فارسی اختصاصی
یکشنبه 7 خرداد	فیزیک (3) و آزمایشگاه	فیزیک (3) و آزمایشگاه	فلسفه و منطق
سه شنبه 9 خرداد	ادبیات فارسی (3)	ادبیات فارسی (3)	ریاضی
پنج شنبه 11 خرداد	زبان خارجه (3)	زبان خارجه (3)	زبان خارجه (3)
شنبه 13 خرداد	شیمی (3) و آزمایشگاه	شیمی (3) و آزمایشگاه	تاریخ ایران و جهان (2)
سه شنبه 16 خرداد	هندسه (2)	زمین شناسی	عربی(3) ویژه انسانی
پنج شنبه 18 خرداد			جغرافیا (2)
شنبه 20 خرداد	حسابان	زیست شناسی (2) و آزمایشگاه	زبان فارسی تخصصی
دوشنبه 22 خرداد	عربی(3)	عربی(3)	آرایه های ادبی
پنج شنبه 25 خرداد	زبان فارسی (3)	زبان فارسی (3)	جامعه شناسی (2)

برنامه امتحانات نهایی پیش دانشگاهی خرداد 96

برنامه امتحان نهایی پیش دانشگاهی خرداد 96

تاریخ	ریاضی وفیزیک	علوم تجربی	علوم انسانی
چهارشنبه 3 خرداد	معارف اسلامی	معارف اسلامی	معارف اسلامی
شنبه 6 خرداد	حساب دیفرانسیل و انتگرال	زیست شناسی	عربی
دوشنبه 8 خرداد	زبان فارسی	زبان فارسی	زبان فارسی
چهارشنبه 10 خرداد	فیزیک	فیزیک	ادبیات فارسی

نوروزتون فرخ باد

مطالب مفید از گروه عربی دفتر تالیف ( 3 )

*.  فرق «وَرد» با «وَردَة» این است که «وردة» دارای تاء وحدت است. «وَرد» اسم جنس و واحد آن «وَردَة» است و تاء آخر آن تاء وحدت است. «وردة» یعنی «یک گُل». کلمۀ «وَرْد» می¬تواند به معنای «گُل¬ها» نیز باشد. «شَجَر» نیز اسم جنس به معنای درخت و واحد آن «شَجَرَة» به معنای «یک درخت» است. کلماتی مانند نَجمَة، زَیتونة، بُرتُقالة، رُمّانة و وَرَقَة نیز تاء وحدت دارند.
*.  «نافِذَة» و «شُبّاﻙ» هر دو به معنای «پنجره» و جمعشان «نَوافِذ» و «شَبابیک» است.
*.  هنگامی¬که بعد از «مِنْ» کلمۀ «خَیر» بیاید، اسم تفضیل و در اصل «أَخیَر» بوده و همزۀ آن افتاده است. مانند «شَرّ» که مخفّف «أَشَرّ» است. جمع خَیر، خیار و أخیار است.
*.  «کَنز» برگرفته از واژۀ فارسیِ «گنج» است که از آن فعل «کَنَزَ - یَکنِزُ» و مشتقّاتی بسیار ساخته شده است.
*.  «مَعَ» به معنای «با» است و «بِـ» نیز به همین معناست؛ برای اینکه اشتباه نشود، بهتر است بگوییم: «مَعَ» یعنی «همراه با» و «بِـ» یعنی «به وسیلۀ»؛ مثال: أنا أذهَبُ مَعَ صدیقی. أنا أذهَبُ بِسَیّارَتی.
*.  جمع «مکتبة»، «مَکتَبات» و «مکاتِب» است. «مَکتَب» به معنی «دفتر کار» است که جمع آن نیز «مکاتِب» می شود.
*.  «واقِف: ایستاده» با «قائِم: ایستاده» فرق دارد. واقف به معنای توقّف کننده و قائم برپاخیزنده است.
*.  «بُستان» مُعَرَّب کلمۀ فارسی «بوستان» است. از آنجا که در کلمۀ «بوستان» التقاء ساکنین شده؛ لذا واو حذف شده؛ بُستان جای پر درخت است و ترکیب «بو+ستان» به معنای جای پر از بوی خوش و مترادف با باغ است.
*.  «مُدَرِّس» و «مُعَلِّم» مترادف هستند؛ امّا امروزه واژۀ معلّم برای مدیر کاروان زیارتی نیز کاربرد دارد و گاهی احتراماً نیز به افراد اطلاق می¬شود.
*.  جالِس و قاعِد به یک معنا هستند. در زبان گفتاری از قاعِد استفاده می¬شود. (قاعد هم فصیح است و هم عامیانه؛ امّا جالِس فقط فصیح است.)
*.  فرق «هَلْ» و «أَ» در کتاب تدریس نشده است زیرا دانستن آن، ضرورت ندارد. فرق هَل با أَ :
الف- هَل در جملۀ دارای فعل منفی نمی¬آید.
مثلاً سؤال نمی¬شود: هل لا تَسمَعُ؟ یا هل ما سَمِعتَ؟ بلکه سؤال می¬شود:
أَلا تسمعُ؟ یا أَما سَمِعتَ؟

امّا حرف استفهام أَ بر سر فعل مثبت و منفی هر دو می¬آید. أَ جاءَ الْمعلّمُ؟  أما جاءَ الْمعلّمُ؟                                                            

    گروه عربی دفتر تالیف

مطالب مفید از گروه عربی دفتر تالیف ( 2 )

در گویش عامیانۀ اطراف خلیج فارس حرف قاف را گاف تلفّظ می¬کنند؛ مثال: قُمْ: برخیز (گوْمْ) أقولُ لَـﻚَ: به تو می¬گویم (أگُلْ لَـﻚْ ، أَگِلْ لَـﻚْ) لا أَقْدِرُ: نـمی¬توانم (ما أَگْـدَرْ) قِدْر: دیگ (گِـدِرْ)
در عراق گاهی حرف «ک» را «چ» تلفّظ می کنند؛ مثال: «اِحْـچی» یعنی «صحبت کن» که در اصل «اِحْـﻚِ» و معادل فصیحِ آن «تَکَلَّـمْ» یا «کَلِّمْ» می¬باشد. «وَیْنْ چِنِتْ؟» یعنی «کجا بودی؟» که در اصل «أَیْنَ کُنْتَ؟» است.
در مصر حرف «ج» را «گ» تلفّظ می¬کنند. جملۀ «قَلبی مَجْروحٌ.» در گویش مصری «ألبـی مَگْروحْ.» گفته می¬شود.
در گویش شامی (سوری-لبنانی) حرف «ج» را «ژ» تلفّظ می¬کنند؛ مثال: جمله¬ای را که در گویش حجازی و عراقی «جیبْ جَوازَﻙْ.» تلفّظ می¬کنند و به معنای «گذرنامه¬ات را بیاور.» می¬باشد؛ در گویش شامی «ژیبْ ژَوازَﻙْ.» تلفّظ می¬کنند. معادل فصیح این جمله «أَحْضِرْ جَوازَﻙَ.» است.
گروه عربی دفتر تالیف